Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΗΝ ΛΙΒΥΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Γαντζωμένος στην εξουσία ο Μουαμάρ Καντάφι που ελέγχει τη χώρα από το 1969, πνίγει στο αίμα το ξεσηκωμό της νεολαίας της Λυβύης, επιδεικνύοντας το χειρότερο πρόσωπο από όλα τα άλλα απολυταρχικά αραβικά καθεστώτα που αντίστοιχα αμφισβητούνται σήμερα από λαϊκές εξεγέρσεις. Μπορεί το καθεστώς του-στηριζόμενο οικονομικά στις εξαγωγές των ορυκτών καυσίμων που διαθέτει η χώρα-να εξασφάλισε όχι μόνο για την οικογένεια και μια μικρή ελίτ-όπως συνέβη με τα άλλα καθεστώτα της περιοχής- αλλά και για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μια σχετική οικονομική ευμάρεια, όμως τη νεολαία δεν την ενδιαφέρει μόνο το "ψωμί". "'Εχουμε να φάμε! Θέλουμε να πιούμε ελευθερία!" φωνάζει στις διαδηλώσεις της.
Η δύση βέβαια φοβάται ότι θα χάσει τα φτηνά πετρέλαια και ότι θα της κοστίσει αυτή η απαίτηση της νεολαίας της Τζαμαχερίας για ελευθερία. Άλλο τα "ανθρώπινα δικαιώματα" για αυτήν, και άλλο να αναλάβουν τη διακυβέρνηση οι τοπικές φυλές, που δεν θα είναι εύκολο να τις ελέγξει, όπως έκανε με τον Καντάφι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου