Μύθοι της πυρηνικής ενέργειας(α)

Η Θεωρία, η Τεχνολογία και η Ιστορική Εμπειρία
Η τεχνολογία της πυρηνικής ενέργειας βασίζεται στις θεωρητικές και πειραματικές μελέτες που έγιναν από εξέχοντες και καλοπροαίρετους επιστήμονες στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Με την διάσπαση ή την σύντηξη των πυρήνων των ατόμων μετατρέπεται ύλη σε τεράστια ποσότητα ενέργειας και αυτό οδήγησε τους επιστήμονες να πιστέψουν ότι είχαν πετύχει την επίλυση του ενεργειακού προβλήματος της ανθρωπότητας. Ταυτόχρονα, σε άλλους πολύ λιγότερο κοινωνικούς κύκλους, έγινε αντιληπτό ότι άνοιγαν νέοι δρόμοι στην κατασκευή ισχυρότατων οπλικών συστημάτων ή στην αποκόμισης τεράστιων οικονομικών κερδών.
Η υπόθεση, τελικά, δεν εξελίχθηκε κατά τα προσδοκώμενα, αφού εγκαταστάσεις μετατροπής της πυρηνικής ενέργειας σε ηλεκτρικό ρεύμα αποδείχθηκαν ιστορικά ιδιαίτερα επικίνδυνες για το περιβάλλον και την ανθρωπότητα και οι βλάβες του περιβάλλοντος που προκαλούνται τόσο κατά την λειτουργία όσο και σε περίπτωση ατυχημάτων από την παραγωγή και διαφυγή ραδιενεργών αποβλήτων μπορούν να επηρεάσουν ολόκληρο τον πλανήτη και να θέσουν σε κίνδυνο την συνέχιση της ύπαρξης ζωής πάνω σ΄ αυτόν.
Σε επίπεδο εφαρμογής, ουσιαστικά η επιστήμη της πυρηνικής τεχνολογίας έχει ολοκληρωθεί εδώ και δεκαετίες, και, παρά τα τεράστια κονδύλια που διατέθηκαν έκτοτε, δεν προέκυψε κάποια ουσιώδης τεχνολογική εξέλιξη σε θέματα απόδοσης και ασφάλειας. Αντιθέτως, η εντατική έρευνα στο τομέα αυτό ανέδειξε το τεράστιο κόστος που συνδέεται με την λήψη στοιχειωδών μέτρων για την αύξηση του βαθμού ασφάλειας των πυρηνικών αντιδραστήρων και ότι εγγενώς η ασφάλεια αυτή δεν θα γίνει ποτέ απόλυτη. Όσον αφορά την σύντηξη, η τεχνολογία της έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά της και είναι αμφίβολο αν μπορέσει ποτέ να ωριμάσει, αφού τα κονδύλια έρευνας που απαιτούνται είναι τρομακτικά και υπό τις παρούσες οικονομικές συγκυρίες είναι πρακτικά μη διαθέσιμα.
Συνεπώς η πυρηνική ενέργεια αποτελεί πλέον ένα καθαρά εμπορικό προϊόν καθώς και ένα μέσο πολιτικής επιβολής.
Τα πρώτα εμπορικά πυρηνικά εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας δημιουργήθηκαν στην Ευρώπη την δεκαετία του 50. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι αντιδραστήρων είναι αντιδραστήρες συμπιεσμένου ύδατος και αντιδραστήρες ζέοντος ύδατος.
Σήμερα λειτουργούν περίπου 444 πυρηνικά εργοστάσια στον πλανήτη παράγοντας το 14% του παγκόσμιου ηλεκτρισμού. Μερικές δεκάδες ακόμη βρίσκονται στο στάδιο εγκατάστασης ή σχεδιασμού. Στην Ευρώπη λειτουργούν 142 πυρηνικά εργοστάσια συνολικής ισχύος 130 GW, στα οποία αντιστοιχεί το 27,8% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΕ.

Πηγή: http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=2018:----q-q&catid=16:climate-energy&Itemid=33#11