Φαίνεται ότι ο ΓΑΠ έμαθε καλά να εφαρμόζει κάτι από την "πράσινη πολιτική" του ΠΑΣΟΚ: την ανακύκλωση επαναχρησιμοποίηση.
Με τον κίνδυνο να μη μπορέσει να περάσει το νέο μνημόνιο, απλώς ανακύκλωσε τα στελέχη της κυβέρνησής του, επαναχρησιμοποιώντας και κάποια άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Επαναρρύθμισε τις εσωτερικές ισορροπίες του, για το "καλό της πατρίδας" όπως ισχυρίσθηκε, αλλά στην πραγματικότητα προς το χειρότερο για την κοινωνία, τη φύση και τα συλλογικά αγαθά. Καμιά καινούργια ιδέα, κανένα άλλο πρόσωπο εκτός των τειχών. Η προσπάθεια να αντλήσει νομιμοποίηση από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, αφου δεν τα κατάφερε να αντλήσει από το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα, δείχνει και την έκταση της χρεοκοπίας του συστήματος εξουσίας στη χώρα, σε αυτή τη φάση. Αντίθετα το ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα εξουσίας δείχνει ότι έχει ακόμα περιθώρια ελιγμών. Η Μέρκελ και ο Ζαρκοζί "τα βρήκαν", ώστε να υποσχεθούν στήριξη στον Παπανδρέου και εξασφάλιση της "δόσης", για να μη διακινδυνεύσουν να "έρθουν τα πάνω κάτω" στη Ν.Ευρώπη και τη ζώνη του Ευρώ.
Μένει στο κίνημα των πολιτών να μη αποδεχθεί αυτούς τους ελιγμούς και να συνεχίσει να διαμορφώνει τη λύση που θα προέλθει "από τα κάτω" και όχι από το χρεωκοπημένο πια πολιτικό σύστημα. Το τελευταίο του χαρτί θα είναι οι εκλογές.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πρώτες σκέψεις ... ανασχηματισμένες
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκούγοντας τον ανασχηματισμό και εστιάζοντας στα νέα καθήκοντα του κ. Παπακωνσταντίνου, συλλογίστηκα πως αποτελούν την απόδειξη ότι δικαίως οι Οικολόγοι Πράσινοι δίνουμε προτεραιότητά στην προστασία του περιβάλλοντος. Αυτή η στάση μας δεν είναι εμμονή αλλά συνειδητή επιλογή, διότι γνωρίζουμε πως δεν υπάρχει οικονομία και κοινωνία χωρίς περιβάλλον και περιβάλλον χωρίς οικονομία και κοινωνία. Αυτό φαίνεται να το γνωρίζει και η κυβέρνηση της «Πράσινης Ανάπτυξης», γι' αυτό και παραδίδει στον Παπακωνσταντίνου το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής αλλαγής ώστε να ολοκληρώσει το έργο του!
Μετά την «επιτυχημένη» οικονομική πολιτική και αφού «φτωχύναμε» σε απόλυτους οικονομικούς όρους, σειρά έχει αυτό το κομβικό και ευαίσθητο υπουργείο. Ένα υπουργείο το οποίο σήμερα έχει σημαντικότατο ρόλο, καθώς η επέλαση της μνημονιακής πολιτικής απειλεί περιβάλλον και φυσικούς πόρους. Ο κ. Παπακωνσταντίνου καλείται να συνεχίσει την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης εναρμονίζοντας την περιβαλλοντική πολιτική με τα ήδη πεπραγμένα σε οικονομικό επίπεδο, τα οποία γνωρίζει πολύ καλά.
Παράλληλα στα υπουργεία που έχουν άμεση σχέση με την μνημονιακή πολιτική τοποθετούνται οι πεισμένοι και οι πρόθυμοι.
Αυτός ο ανασχηματισμός ακούει σε εσωκομματικές και «τροϊκάνικες» φωνές, αλλά απ' ό,τι φαίνεται κωφεύει στα αιτήματα της «πλατείας» για εκδημοκρατισμό του δημόσιου βίου και διαφανή διακυβέρνηση μακριά από την λογική της όποιας εφόδου -συμπεριλαμβανομένων και των εσωκομματικών- για τον έλεγχο των κρατικών δομών. Στόχος δεν είναι η εξουσία και η κυριαρχία στις δομές του κράτους, αλλά η λειτουργία των δομών προς όφελος των πολιτών και αυτό δεν γίνεται όταν δεν ακούει τους πολίτες της η κυβέρνηση.
ΙΩΑΝΝΑ ΚΟΝΤΟΥΛΗ
Μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας των Ο.Π.