Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Χειμώνας, τζάκια και …ρύπανση στο Βόλο


Από τα πλήρη στοιχεία του σταθμού μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης του δικτύου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ο οποιος καταγράφει τιμές συγκέντρωσης ρύπων, βλέπουμε τιμές που πλησιάζουν τα 500 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα. Στο Δίκτυο Σταθμών Βόλου, το οποίο αυτόματα ανανεώνεται κάθε πέντε λεπτά, παρουσιάζεται η ημερήσια διακύμανση των σωματιδίων PM10 και οι στιγμιαίες μέσες τιμές τους.

Πάρτι έχουν ξεκινήσει να στήνουν στην ατμόσφαιρα τα αιωρούμενα σωματίδια. Η πτώση του υδράργυρου και η καύση ξύλων -κυρίαρχος τρόπος θέρμανσης των κατοικιών εξαιτίας της οικονομικής κρίσης- άρχισε να οδηγεί σχεδόν καθημερινά στο κόκκινο τις τιμές συγκέντρωσης των επικίνδυνων PM10 στο πολεοδομικό συγκρότημα Βόλου και άλλων αστικών περιοχών της χώρας. Οι μέγιστες τιμές στιγμιαία καταγράφονται από το απόγευμα και έπειτα με αποκορύφωμα τις νυχτερινές ώρες, οπότε τζάκια και ξυλόσομπες καίνε στο φουλ.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση επιστρέφει δυναμικά όσο τα καυσόξυλα λαμβάνουν δυναμικά θέση στην καθημερινότητα των δημοτών του Βόλου και της Ν. Ιωνίας για τη θέρμανσή τους. Η μυρωδιά καμένου ξύλου είναι έντονη και η ατμόσφαιρα, όταν υπάρχει αυξημένη υγρασία, αποπνικτική.
Η μείωση της παραγωγής από τις τοπικές βιομηχανίες, ο περιορισμός των μετακινήσεων λόγω των αυξημένων τιμών των καυσίμων και μια σειρά άλλων παραγόντων όπως η αύξηση στη χρήση του φυσικού αερίου, έχουν συντελέσει από τη μία στη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου.
Όμως, ενώ η ατμόσφαιρα απαλλάσσεται λόγω της κρίσης από την επιβάρυνση εξαιτίας της βιομηχανίας και του κυκλοφοριακού, το δικό τους στίγμα έρχονται να αφήσουν τα τζάκια και οι ξυλόσομπες. Η αύξηση αυτή πιθανολογείται ότι προκύπτει από τη λειτουργία των καυστήρων, αλλά και των ξυλόσομπων που πλέον γνωρίζουν άνθηση στη χρήση τους λόγω της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο το πρόβλημα δεν είναι η καύση του ξύλου, αλλά πλαστικού και άλλων χημικών προϊόντων που απελευθερώνουν διοξίνες στον αέρα. Μέχρι και Πέλετς που περιέχουν τοξικά υλικά διακινούνται. Είτε για λόγους οικονομίας είτε άγνοιας καίνε στο τζάκι όχι ξύλα δρυός, οξιάς ή ελιάς που θεωρούνται καλύτερα, αλλά κατεργασμένα, όπως νοβοπάν, ξύλα από έπιπλα επικαλυμμένα με βερνίκι και λαδομπογιά και άλλα υλικά, που απελεθευρώνουν τοξικές ουσίες και στο σπίτι μέσα και στην ατμόσφαιρα έξω.

Αλλά και στις άλλες πόλεις συμβαίνει το ίδιο. Η Θεσσαλονίκη π.χ. δεν πάει πίσω. Οι αρμόδιοι του Τμήματος Περιβάλλοντος του Δήμου Θεσσαλονίκης (βλέπε Καθημερινή)  είδαν τα όργανα στους σταθμούς μέτρησης αέριας ρύπανσης να «τρελαίνονται». Μέσα σε πέντε ώρες εμφάνισαν τέτοιες υψηλές τιμές αιωρούμενων σωματιδίων PM-10, που έθεσαν τις υπηρεσίες σε κατάσταση επαγρύπνησης. Η έντονη μυρωδιά του καμένου ξύλου πρόδωσε την αιτία. Τα τζάκια της πόλης έκαιγαν «στο φουλ». Την επομένη… φύσηξε ο Βαρδάρης και το επεισόδιο ρύπανσης δεν είχε συνέχεια.

Προηγούμενες μετρήσεις στο λεκανοπέδιο της Αττικής και κυρίως στην Κηφισιά, στην Εκάλη, στο Μαρούσι και στο Κορωπί αλλά και σε συνοικίες της Ανατολικής Θεσσαλονίκης έδειξαν μεγάλη αύξηση των αιωρούμενων σωματιδίων PΜ-10 τη χειμερινή περίοδο σε συνδυασμό με συνθήκες άπνοιας και υγρασίας.


Τα τελευταία δύο χρόνια οι επιστήμονες παρατηρούν στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας ότι η στροφή στη φθηνότερη θέρμανση με καυσόξυλα που καίγονται στα τζάκια και στις σόμπες προκαλεί σοβαρές αναταράξεις στις τιμές της αέριας ρύπανσης. Ορισμένοι μιλούν για σοβαρή συμβολή των καύσεων του ξύλου στην επιστροφή «ενός παλιού κακού γνώριμου», του νέφους αιθαλομίχλης, όταν οι καιρικές συνθήκες ευνοούν τη δημιουργία του.

Στην Ελλάδα υπτίθεται ότι λειτουργεί  το Εθνικό Δίκτυο Παρακολούθησης της Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης (ΕΔΠΑΡ) το οποίο αποτελείται από 36 σταθμούς, εκ των οποίων 18 είναι εγκατεστημένοι και λειτουργούν στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, 8 στην περιοχή της Θεσσαλονίκης και 20 στην υπόλοιπη χώρα. Πλέον των «συμβατικών» ρύπων (οξείδια του αζώτου, μονοξείδιου του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, όζον, μαύρος καπνός), τα τελευταία χρόνια, έχουν εγκατασταθεί και λειτουργούν μετρητικές διατάξεις της συγκέντρωσης αιωρούμενων σωματιδίων (PM10, PM2,5), και πτητικών οργανικών ενώσεων (Βενζόλιο, τολουόλιο, αιθυλοβενζόλιο, ξυλόλια).
Όλοι οι σταθμοί θα έπρεπε να είναι διασυνδεδεμένοι με σύστημα τηλεμετάδοσης με τον κεντρικό σταθμό που βρίσκεται στην έδρα κάθε περιφερειακής (ή τοπικής) αρχής υπεύθυνης για την παρακολούθηση της ποιότητας του αέρα, με βάση το Ν. 2647/1981 ώστε να είναι δυνατή η πρόληψη και η αντιμετώπιση έκτακτων περιπτώσεων εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης που προκύπτουν από την ρύπανση του περιβάλλοντος και τον επικίνδυνο υποβιβασμό της ποιότητας ζωής ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, το φαινόμενο της επανειλημμένης και εκτεταμένης σε χρονική διάρκεια εμφάνισης επεισοδίων σοβαρής, ατμοσφαιρικής κυρίως, ρύπανσης σε βιομηχανικά αναπτυγμένες περιοχές της χώρας αλλά και την λήψη άμεσων, κυρίως βραχυπρόθεσμων μέτρων για την αντιμετώπιση εκτάκτων περιστατικών ρύπανσης που εγκυμονούν κίνδυνο και για την υγεία των πολιτών.

Αντί αυτών οι σταθμοί μέτρησης δεν λειτουργούν, ή αν λειτουργούν κρατούν καλά φυλαγμένα τα στοιχεία των μετρήσεων ώστε να μη μπορεί να τα βρεί ο «πάσα είς», και οι κάθε μορφής αρμόδιες υπηρεσίες πετούν το μπαλάκι η μία στην άλλη (ο Δημος στην Περιφέρεια, η Περιφέρεια στο Υπουργείο και το Υπουργείο πετά την μπάλα στην εξέδρα) πλάκωσε και η κρίση και τη μία τα κονδύλια δεν είναι επαρκή, την άλλη οι υπάλληλοι δεν πληρώνονται υπερωρίες την παρα άλλη απεργούν για να μη μπουν σε εφεδρία, τα σφυράκια είναι χαλασμένα, τα μαστίγια δεν λειτουργούν που λέει και το ανέκδοτο και η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική μας μελαγχολία…


Δεν φτάνει που μας «πνίγουν» τα νέα μέτρα λιτότητας, σε λίγο θα δυσκολευόμαστε και να ανασάνουμε. Κυριολεκτικά! Προσπαθώντας να γλιτώσουν οι Ελληνες το κόστος του πετρελαίου άναψαν τζάκια και σόμπες. Και η αυξημένη καύση ξύλων κατά την τελευταία διετία γέμισε την ατμόσφαιρα με επικίνδυνους για την υγεία ρύπους.
Παράλληλα οι δασικές υπηρεσίες εκπέμπουν SOS καθώς η… λαθροϋλοτομία έχει εκτιναχθεί. Σε ορισμένες περιοχές μάλιστα δεν κινδυνεύουν μόνο τα δάση, αλλά απειλούνται και οι ελαιώνες καθώς το ξύλο ελιάς μοσχοπωλείται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου