Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Η Κίνηση Πολιτών Καλαμαριάς διοργανώνει θεματικές προβολές κάθε Παρασκευή στις 9.00 μ.μ.



Η πρώτη ενότητα περιλαμβάνει ταινίες με θέμα:
το Φασισμό, την Ξενοφοβία και το Ρατσισμό
Την Παρασκευή 12 Απριλίου, 9.00 μ.μ, προβάλουμε 2 ντοκιμαντέρ:

«Νύχτα και Καταχνιά» (Nuit et brouillard)
σκηνοθεσία: Alain Resnais
Γαλλία, έτος παραγωγής 1955, 30 λεπτά
Δέκα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, ο Αλέν Ρεναί κινηματογραφεί τα απομεινάρια των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, ως πεδία αντανάκλασης του τρόμου και της απανθρωπιάς.
 «Αν αυτή η ταινία είναι ταινία, τότε είναι Η ταινία. Όλες οι υπόλοιπες δεν είναι παρά τυπωμένα σελιλόιντ…  Λίγο γρασίδι, μερικά εγκαταλειμμένα παραπήγματα, αγκαθωτά σύρματα, έγχρωμα καταγεγραμμένα από τον Ρεναί, όταν προβάλλονται στον ένοχο, στον ζώντα, δηλαδή στο θεατή, με μια λέξη, στον εαυτό μας, δεν αποτελούν απλώς ένα ποίημα ή ένα κατηγορητήριο, αλλά ένα μεγαλειώδες ένδυμα, το φιλμ της ντροπής και της ταπείνωσης μας.» Φρανσουά Τρυφώ (Cahiers du Cinema)



«Στρατόπεδα Συγκέντρωσης των Ναζί» (Nazi Concentrantion Camps)
ΗΠΑ, έτος παραγωγής 1945, 59 λεπτά
Πρόκειται για την επίσημη αναφορά των στρατιωτικών φωτογράφων από την είσοδο των Συμμαχικών Δυνάμεων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την απελευθέρωση των κρατουμένων. Προβλήθηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης.
(Προσοχή: Η ταινία περιέχει εξαιρετικά αποκρουστικές εικόνες ανθρώπινου πόνου)


            Είσοδος ελεύθερη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου