Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Τα νησιά και η πόλη

Bild Τα Ελληνικά νησιά μοιάζουν όλο και πιο πολύ με την πόλη. Μήπως ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η αστικοποίηση των νησιών, είναι η «νησιοτοποίηση» των πόλεων;

Από την γενιά του 30’ και την ποίηση του Ελύτη έως τις μέρες μας, τα νησιά του Αιγαίου κατέχουν εξέχουσα θέση στο Ελληνικό φαντασιακό. Η ανάπτυξη του τουρισμού και του παραθερισμού, κυρίως τις τελευταίες δύο δεκαετίες, έχει επιφέρει ραγδαίες αλλαγές στα περισσότερα από αυτά. Το χάσμα μεταξύ των νησιών ενός φαντασιακού «εχθές» και των νησιών του πραγματικού σήμερα, με τις 2 εκατομμύρια αφίξεις (το νούμερο είναι για την Σαντορίνη), όλο και μεγαλώνει. Οι επισκέψεις μου σε αγαπημένα νησιά τα τελευταία καλοκαίρια συνοδεύεται από την πια τελετουργική ανταλλαγή νοσταλγικών αναμνήσεων με τους άλλους τακτικούς επισκέπτες. «Θυμάσαι τότε που...». «Πάει, έκλεισε κι αυτός...». «Ποιος σου ζήτησε 100 ευρώ για το δωμάτιο, η κυρά Ειρήνη που με κοίμιζε στον κήπο της τζάμπα;» «Χάλασε ο κόσμος, αυτοί που έρχονται τώρα δεν εκτιμούν το νησί για αυτό που είναι». Η Αθηναϊκή μας αφήγηση των νησιών είναι μία αφήγηση «παραδείσων υπό εξαφάνιση», παραδείσων που άρχισαν να καταστρέφονται από τότε που εμείς οι ίδιοι τους ανακαλύψαμε. ...
περισσότερα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου