Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Η Ελλάδα στο κατώφλι του 21ου αιώνα

Το κείμενου που πήρα από τον Κώστα Λάμπο είναι πολύ μεγάλο, για αυτό αναρτώ τμήματά του. Οι επιλογές όμως είναι δικές μου:
...
Το ζητούμενο σήμερα δεν είναι ένας ανέφικτος ‘καλύτερος’ καπιταλισμός, αλλά ένας εφικτός, αναγκαίος και αναπόφευκτος καλύτερος κόσμος


Οι μνημονιακοί κατακτητές επιδιώκουν νέα τετελεσμένα γεγονότα και προσδοκούν μια υποταγή του ελληνικού λαού στα δικά τους προγράμματα και στους δικούς τους στόχους, στα πλαίσια ενός μητροπολιτικά ελεγχόμενου πλιάτσικοκαπιταλισμού, ενός πολιτικά ευνουχισμένου κοινοβουλίου και ενός διεφθαρμένου κομματικού συστήματος, που δεν αρνείται ουσιαστικά τον καπιταλισμό και την πατρωνία, αλλά υπόσχεται στο κεφάλαιο ‘καλύτερη’ διαχείριση των πολιτικών υποθέσεων, παραπλανώντας το εκλογικό σώμα με την προώθηση στο προσκήνιο ‘νέων άφθαρτων προσώπων’ και ‘αριστερών ριζοσπαστικών κομμάτων’. Το αποτέλεσμα είναι, ο λαός να μην εμπιστεύεται πια, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, το αστικό κοινοβούλιο, να αμφισβητεί συνολικά πλέον το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και να αρνείται να αναθέσει σε κάποιο κόμμα την αποκλειστική ευθύνη σχηματισμού κυβέρνησης. Παράλληλα, ο ελληνικός λαός, δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. Αντίθετα κατεβαίνει κατά εκατοντάδες χιλιάδες στις πλατείες και τοποθετεί στην καθημερινή ημερήσια διάταξη το θέμα της διεξόδου από την καπιταλιστική κρίση ως έξοδο από τον ίδιο τον καπιταλισμό με κατεύθυνση την Άμεση Δημοκρατία με την έννοια και την προοπτική της Αταξικής Κοινωνίας...

περισσότερα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου