Επιστροφή προς τα ... μπρος!

Επιστροφή προς τα ... μπρος!

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΕΝΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΝΑ ΘΕΜΕΛΕΙΏΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΙΣΌΤΗΤΑΣ

Αποανάπτυξη-Τοπικοποίηση -Αυτονομία- Άμεση Δημοκρατία-Ομοσπονδιακός Κοινοτισμός

Τον Μάιο του 2020, μια ομάδα περισσότερων από 1.100 υποστηρικτών της «Αποανάπτυξης», υπέγραψε ένα μανιφέστο καλώντας τις κυβερνήσεις να αδράξουν την ευκαιρία και να στραφούν προς ένα «ριζικά διαφορετικό είδος κοινωνίας, αντί να προσπαθούν απεγνωσμένα να θέσουν ξανά σε λειτουργία την «καταστροφική ανάπτυξη». Η Συνδημία του κοροναϊού δείχνει ότι θα χρειασθεί να γίνουν μεγάλες αλλαγές, αν δεν θέλουμε να πάμε στην κατάρρευση! Ειδικά για την μετά-COVID Ελλάδα: Για να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των χρεών, από την φτωχοποίηση και το πολιτισμικό αδιέξοδο, καθώς και από την κατάθλιψη και την μεμψιμοιρία στην οποία έχει πέσει ο πληθυσμός της-ιδίως μετά το σοκ της πανδημίας και τον εγκλεισμό του στα σπίτια- θα χρειασθεί, μετά το πέρασμα της καταιγίδας, να αναπτερωθεί το ηθικό του μέσα από μια στροφή προς μια ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση . Εφαλτήρας μπορεί να γίνει ο αγροδιατροφικός τομέας και στη συνέχεια ο μεταποιητικός ένδυσης- υπόδησης, ο ενεργειακός και ο ήπιος ποιοτικός τουρισμός να την συμπληρώσουν. Είναι μια εναλλακτική στη σημερινή κυρίαρχη κατεύθυνση, που δεν χρειάζονται κεφάλαια, ξένες επενδύσεις, χωροταξικά σχέδια, υπερτοπικές συγκεντρώσεις, μεγαλεπήβολα και εξουθενωτικά μεγέθη και ρυθμούς. Η κατεύθυνση της Αποανάπτυξης-Τοπικοποίησης -Αυτονομίας- Άμεσης Δημοκρατίας-Ομοσπονδιακού Κοινοτισμού θα μπορούσε να είναι η διέξοδος για την χώρα, στην μετά-COVID εποχή!

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

«Δεν είναι ατύχημα, είναι δολοφονία!»



Και η ουσία της παραπάνω δήλωσης

Γράφει: Βασίλης Γεωργακόπουλος
#«Θα ιδωθούμε πάλι, φίλοι μου, θα ιδωθούμε πάλι
μαζί θα χαμογελάσωμε στον ήλιο
θ’ αγωνιστούμε πλάι-πλάι
Ώ φίλοι μου
αδερφοί μου του αγώνα
σύντροφοί μου της δουλειάς
Έχετε γεια»
Από τον «Αποχαιρετισμό» του Ν. Χικμέτ.

Στον απόηχο του θανάτου των 301 ανθρακωρύχων στη Soma της Τουρκίας οι περίοπτες αναλύσεις και οι δηλώσεις πένθους περισσεύουν. Το μεγαλύτερο ίσως εργατικό δυστύχημα στην ιστορία της Τουρκίας έγινε κατά τραγική ειρωνεία μόλις δύο εβδομάδες μετά την Παγκόσμια Ημέρα για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία και ήρθε να θυμίσει με τον σκληρότερο τρόπο το φόρο αίματος που διαχρονικά πληρώνει η εργατική τάξη στο βωμό της βιομηχανικής ανάπτυξης. Η φωτιά στα ορυχεία έσπειρε στη γειτονική χώρα μόνο πόνο και οργή, θυμό που συσσωρευόταν καιρό με τον καιρό, μέρα με τη μέρα. Η επομένη βρήκε τους δρόμους και τις πλατείες της τουρκικής επικράτειας γεμάτες από μια οργισμένη γενική απεργία και αυτή με τη σειρά της βρέθηκε αντιμέτωπη με την αδιάλλακτη σκληρή αστυνομική καταστολή. Οι διαδηλωτές, οι συγγενείς και οι συνάδελφοι των θυμάτων, πριν προλάβουν ακόμα να πενθήσουν τους δικούς τους, άκουσαν τον αρχηγό του κράτους να δηλώνει, σχεδόν σκωπτικά θα λέγαμε, πως «ατυχήματα συμβαίνουν», τον είδαν μαζί με τους δεκάδες μπράβους της προσωπικής του φρουράς να τους γρονθοκοπεί γιατί διαμαρτύρονταν απαιτώντας δικαιοσύνη, γιατί φώναζαν:
«δεν είναι ατύχημα, είναι δολοφονία!».
...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου